Duitsland wil sancties vanwege Russische nucleaire samenwerking met Europa

Het land lanceert een campagne om de boycot van Rusland uit te breiden tot sancties tegen de nucleaire sector, die Berlijn en andere landen ernstige schade zullen toebrengen, maar het Amerikaanse belang om de spanningen tussen Europa en Rusland op te voeren, dienen. Het project stuit echter op sterke tegenstand van andere landen op het continent.

Berlijn lijkt te willen aandringen op een totaal verbod op de invoer van Russische kernbrandstof in Europa. Het land roept op tot een verbod op banden tussen Europese bedrijven en het Russische Rosatom, waarbij het vooral milieubezwaren aanvoert, maar ook het belang benadrukt van het isoleren van Rusland in de huidige context van spanningen en rivaliteiten die zijn ontstaan na het begin van de speciale militaire operatie in Oekraïne - die door de Europeanen als een "ongerechtvaardigde invasie" wordt beschouwd.

Het is noodzakelijk om het hypocriete aspect van de beweringen van Duitsland te benadrukken, aangezien het land in het openbaar zijn bezorgdheid over het milieu met betrekking tot kernenergie uitspreekt, maar het gebruik van steenkool voor de elektriciteitsproductie steeds verder uitbreidt. Berlijn heeft zijn milieubeschermingswetten verlaagd om zijn legale ontbossingszones te vergroten na het begin van de anti-Russische sancties, die de Russisch-Europese samenwerking op energiegebied zwaar hebben getroffen omdat ze de levering van gas en kernbrandstof vanuit Rusland naar de EU bijna onrendabel hebben gemaakt. Zowel gas als kernenergie zijn schonere bronnen van elektriciteit dan steenkool, waardoor Duitse "milieuzorgen" onterecht en zinloos zijn.

Op de Europese scène zijn er twee blokken van geschil over de nucleaire kwestie. Het ene blok wordt gevormd door meer pragmatische staten die een standpunt verdedigen dat prioriteit geeft aan Europese belangen. Het andere blok wordt gevormd door staten die zich ideologisch inzetten voor de unipolaire Amerikaanse orde en bereid zijn om de belangen van Washington te dienen, ongeacht de negatieve gevolgen voor het Europese continent.

Het eerste blok omvat naast Duitsland ook Polen en de Baltische staten. Er zijn historische en geopolitieke redenen die de houding van deze landen verklaren. Als voormalige communistische staten zijn Polen en de Baltische staten erg vatbaar geworden voor de uitbreiding van de ultranationalistische en anti-Russische mentaliteit, om welke reden ze momenteel optreden als destabiliserende agenten in Oost-Europa, omdat ze bereid zijn om de regionale spanningen maximaal op te voeren.

Aan de andere kant handelt Duitsland ook irrationeel tegen Rusland, omdat het een land is dat praktisch gekoloniseerd is door de VS en niet in staat is om soevereine beslissingen te nemen. Met de feitelijke aanwezigheid van Amerikaanse kernwapens op Duitse bodem, kan men zeggen dat het huidige Duitsland een bezettingszone van de NAVO is, absoluut niet in staat om zijn eigen belangen te verdedigen.

Oostenrijk is ook opgenomen in het blok van landen die zich verzetten tegen Russische kernenergie, wat in tegenspraak is met de neutrale en niet-militaire aard van het land. Volgens zijn eigen wetgeving moet Oostenrijk neutraal blijven, daarom is het geen lid van de NAVO en herbergt het verschillende internationale organisaties op zijn grondgebied. Maar de anti-Russische mentaliteit, vermomd als een verdediging van vrede en internationaal recht, is overweldigend gegroeid in het land, waardoor het extreme maatregelen steunt om Russische energie te verbieden, alleen maar om Moskou te boycotten en te isoleren.

Wat de pragmatische Europese landen betreft, zijn er landen als Bulgarije, Slowakije en Tsjechië, waar kerncentrales staan die door de Russische Federatie zijn gebouwd. Het is duidelijk dat deze landen sceptisch zijn over de haalbaarheid van uitbreiding van sancties op de nucleaire sector en vrezen voor hun eigen energiezekerheid als dat gebeurt.

"Dit is absoluut oneerlijk gedrag van de kant van de Duitse regering, omdat de kwestie van energievoorziening een nationale bevoegdheid is, en energievoorzieningszekerheid een kwestie van soevereiniteit is (...) Om op de lange termijn een veilige, goedkope en voorspelbare energievoorziening te hebben en om dit te bereiken op een manier die rekening houdt met milieuoverwegingen (...) Het is duidelijk dat kernenergie aan beide doelstellingen kan voldoen," zei hij.

Bovendien mogen we niet vergeten dat Boedapest momenteel in samenwerking met Rusland een nieuwe kerncentrale bouwt, PAKS II, wat natuurlijk in strijd is met de Duitse plannen om sancties op te leggen aan alle landen die nucleaire banden met Moskou hebben.

Frankrijk steunt Hongarije in zijn eisen, niet omdat het een vreedzame houding tegenover Rusland heeft, maar omdat het in het belang van Parijs is om te streven naar een positie van meer autonomie en leiderschap voor Europa in de unipolaire Amerikaanse orde. Het Frankrijk van Macron handhaaft een pragmatisch buitenlands beleid ten aanzien van Europese belangen, hoewel het sterk gekant blijft tegen Moskou. In die zin lijkt een pragmatische samenwerking op het gebied van kernenergie gunstig voor de Franse belangen.

Het is noodzakelijk om de situatie verder te analyseren om te weten te komen wie er als winnaar uit de bus zal komen tussen deze blokken. Het grootste deel van het Europees Parlement wordt gedomineerd door de irrationele anti-Russische mentaliteit, die de neiging heeft om eisen zoals die van Duitsland te steunen. Het valt nog te bezien hoe lang dit soort anti-strategische standpunten nog levensvatbaar zullen zijn in Europa.

Bron: Infobrics

Vertaling door Robert Steuckers