Escalatie in Oekraïne: Is de hoop op vrede vervlogen met wederzijdse aankondigingen van oorlog?

Henry Kissinger waarschuwt: De VS staan op de rand van een wereldoorlog met Rusland en China, die ook nucleaire proporties kan aannemen. Wie het curriculum vitae van deze Amerikaanse oorlogszuchtige kent, is verbaasd dat deze boodschap van hem afkomstig is. Kissinger heeft tegenwoordig regelmatig en publiekelijk kritiek op de Amerikaanse elites. Deze omstandigheid vloeit voort uit het feit dat de VS zich hebben misrekend in hun oorlogszuchtig optreden tegen Rusland. De strijd om het "Euraziatische schaakbord" (Brzezinski) staat voor Washington op scherp. Juist daarom zijn de woorden van de 99-jarige, die qua politieke vaardigheden ver boven de Amerikaanse elite staat en hen regelmatig bekritiseert, tot nadenken stemmend. Maar hoe kan men de-escaleren bij het gevaar van een wereldbrand in dit conflict? De-escalatie is alleen mogelijk als men de verschillende partijen en hun betrokkenheid bij dit sinds 2014 woedende conflict analyseert en concreet in kaart brengt. Laten we beginnen met de VS, die waarschijnlijk de meest roemloze rol speelt in dit conflict.

VS: grootste oorlogszuchtige in Oekraïne, maar komt de ommekeer met de midterms?

Op dit moment zijn de VS de grootste supporter van Oekraïne. Met een totaal van 25 miljard euro aan militaire steun (Duitsland: 1,2 miljard) en meer dan 10 miljard euro aan financiële steun (Duitsland: ongeveer 1 miljard) voor Oekraïne, zijn de VS verreweg de grootste supporter van het Zelenski-regime. De VS voorzien Oekraïne niet alleen van Stinger luchtafweer, artilleriestukken, granaten en Javelin antitankcomplexen - zoals gemeld door Deutsche Stimme - maar steunen het Oekraïense leger ook massaal door soldaten te trainen en gegevens van hun eigen satellietverkenningen te verstrekken. Bovendien zijn "voormalige" Amerikaanse soldaten in Oekraïne verschenen in de vorm van het huurlingenbedrijf Academi, alsmede via operatieteams en speciale eenheden. Bovendien coördineren CIA-medewerkers ter plaatse in Kiev terroristische aanvallen van de Oekraïense geheime dienst SBU op burgerdoelen in Rusland, zoals journalisten - bijvoorbeeld Daria Dugina, meldde de Deutsche Stimme - en civiele infrastructuur, zie de aanval op de brug van Kerch.

Volodimir Zelenski wordt nu de "Europese Osama Bin Laden" genoemd - de gek in Kiev roept zelfs op tot een preventieve nucleaire aanval op Moskou. Maar geen enkele operatie gebeurt zonder de zegen van Washington. Tot zover de onheilspellende ontwikkelingen in de Amerikaanse steun aan Oekraïne. Maar het front van de Cold Warrior begint af te brokkelen: Elon Musk, die Oekraïne tot dusverre heeft gesteund met zijn Starlink-satellieten, pleitte voor een vredesplan in combinatie met referenda in de gebieden die aan Rusland zijn teruggegeven. Evenzo voeren sommige prominente Republikeinen campagne om de steun voor Oekraïne in twijfel te trekken met het oog op de komende tussentijdse verkiezingen. Dit wordt niet in de laatste plaats gerechtvaardigd door de talrijke crises in hun eigen land, van de vervallen infrastructuur tot de enorme economische en sociale problemen, zoals de inflatie en de energiecrisis. Een einde aan de Amerikaanse steun aan Kiev zou het einde betekenen van de "oorlog tot de laatste Oekraïner" en een nieuwe start voor een diplomatieke oplossing.
De EU: vazal van de VS

De institutionele financiering van de EU is na de VS een van de grootste middelen voor Oekraïne. Maar terwijl de EU relatief weinig geld investeert (2,5 miljard euro) in het Oekraïense leger, een tiende van de Amerikaanse bijdrage, is haar financiële steun voor het draaiende houden van de Oekraïense staat met 12,3 miljard euro nog groter dan die van Washington. Het potentieel van de EU voor escalatie ligt vooral bij enkele lidstaten: De Duitse regering overweegt bijvoorbeeld niet alleen Gepard tanks en houwitsers, maar ook de Duitse "dierentank" (Baerbock) Leopard II naar Oekraïne te sturen. Het probleem daarbij is dat Duitsland officieren zou moeten sturen met de tanks, maar daarmee zou het officieel soldaten naar de oorlog sturen, wat Duitsland op zijn beurt officieel partij in het conflict zou maken en dus betrokkenheid van de NAVO zou betekenen. Frankrijk levert ook Caesar-wapens aan Oekraïne en wil het land leningen geven om Franse wapens te kopen, maar president Macron wil geen directe betrokkenheid van de traditioneel nogal pro-Russische staat accepteren. Vooral Polen heeft immers het potentieel om het conflict te laten escaleren: al in februari drong Polen aan op de inzet van eigen "vredestroepen" in Oekraïne, en ook werd gesproken over een ringruil van westerse jets voor Polen tegen Poolse jets voor Oekraïne. Maar Warschau heeft koudwatervrees voor een grotere militaire betrokkenheid. Tot zover het Westen, maar welk potentieel voor escalatie hebben Rusland en zijn bondgenoten?

Rusland: van antiterroristische operatie tot tactische nucleaire aanval

In de ogen van de westerse media staat Rusland sinds dag 1 van de militaire operatie op instorten. Maar tot dusver wekt Moskou de indruk dat het ondanks de tegenslagen in Charkov niet denkt aan opgeven, integendeel. Met de gedeeltelijke mobilisatie van de Russische strijdkrachten zullen nog eens 300.000 man deelnemen aan de strijd in Oekraïne, wat de deels grote numerieke inferioriteit van de Russische strijdkrachten zal relativeren. Bovendien geeft de nieuwe Russische opperbevelhebber, generaal Surovikin, aan dat het karakter van de operatie verandert. Het gaat om een antiterroristische operatie, die vanaf 10 oktober rechtstreekse aanvallen tegen de Oekraïense regering en civiele infrastructuur omvat. Een verdere escalatie van de operatie tot oorlog en het gebruik van tactische kernwapens is denkbaar gezien de westerse provocaties. Op het slagveld zou met name de bondgenoot Minsk voor een uitbreiding van de vijandelijkheden kunnen zorgen.

Wit-Rusland: tot 500.000 troepen naar Oekraïne

Heerser Loekasjenko wil tot 500.000 troepen naar Oekraïne sturen in geval van westerse agressie. Sinds de escalatie van het conflict vecht een handvol Wit-Russen van de oppositie in Oekraïne, en Minsk vreest een overloop van het conflict. Daartoe heeft het nu een gezamenlijke gevechtsgroep met Rusland gevormd. Dit houdt niet alleen de Oekraïense strijdkrachten op, maar kan ook vanuit het noorden oprukken naar Kiev.

Noord-Korea: 100.000 soldaten voor Poetin?

Het geïsoleerde Aziatische land wordt volgens westerse propagandisten ook gezien als een voorstander van de Russische operatie in Oekraïne. De VS beweerden in augustus dat Noord-Korea artilleriemunitie en aanvalsgeweren van Sovjetmakelij had gestuurd ter ondersteuning van de Russische oorlogsinspanningen in Oekraïne. Er werd ook gesproken over 100.000 soldaten die Pyongyang aan Moskou zou leveren. Pyongyang zelf ontkende de Amerikaanse beschuldigingen. Tot dusver zijn er geen aanwijzingen voor de aanwezigheid van Noord-Koreanen in Oekraïne. Bovendien zou Noord-Koreaanse steun aan Rusland geen zin hebben, aangezien de wapenproductie van Moskou geen teken van zwakte vertoont. Het meest waarschijnlijke scenario is dat Noord-Koreaanse arbeiders helpen bij de wederopbouw van de Donbass.

Iran: Kamikaze drones voor Moskou?

Een andere bondgenoot van Moskou die in de ogen van het Westen als schurkenstaat wordt beschouwd, is Iran. Al in Syrië vochten Iraanse soldaten van de Revolutionaire Garde zij aan zij met Russische piloten. Dankzij hun samenwerking in Syrië konden zij 95% van het land bevrijden van terroristen. Terwijl Rusland aan het begin van de militaire operatie nog zwak was, gaat er geen dag voorbij zonder dat Russische kamikaze-drones ontploffen in Oekraïense stellingen. Terwijl Kiev het heeft over Iraanse drones, ontkent Teheran dat het die aan Rusland levert. De door Moskou gebruikte Geran-2 drones zijn waarschijnlijk een replica van de Iraanse Shahed-13, die nu in Rusland wordt geproduceerd. Naast de mogelijkheid om met deze drones doelen diep achter de frontlinie uit te schakelen, kan het eigen geschut nog preciezer worden gemaakt door middel van verkenning. Aangezien Iran weigert wapens te leveren aan beide partijen in het conflict, zal op lange termijn alleen de uitwisseling van technologie met Rusland toenemen. Ten slotte zijn er tekenen van een akkoord over het nucleaire programma, dat door Moskou massaal onder druk wordt gezet.

China: een eerlijke bemiddelaar voor Oekraïne?

Gezien de directe betrokkenheid van talrijke mogendheden bieden niet veel staten zich aan als bemiddelaar. Beijing, dat ook het vredesplan van Elon Musk steunt, kan hier een geloofwaardige rol spelen. Zo kon de draak de adelaar en de beer ter tafel brengen. Natuurlijk lijkt op dit moment alles op een beslissing op het slagveld, maar de hoop op vrede sterft het laatst.