Trump trekt zich terug...

10.07.2025
Doegin onthult de crisis in Amerika en de rol van Rusland als Katechon

Op basis van een aantal van mijn recente berichten op Telegram hebben sommigen geconcludeerd dat ik teleurgesteld ben in Trump. Maar dat is niet helemaal juist. Ik heb de ontwikkeling van Trump, de vorming van zijn ideologie – het Trumpisme – nauwlettender en aandachtiger gevolgd dan de politiek van enig ander land. Het hele verhaal van Trumps tweede verkiezingscampagne was in feite een volwaardige revolutie, omdat de ideeën die hij verwoordde – die door zijn aanhangers werden gepromoot en verdiept en weerklank vonden bij de Amerikaanse bevolking – een zeer coherent wereldbeeld vormden. Het was een echte ideologie, niet alleen een reeks slogans.

Door verschillende uitspraken en standpunten van dit programma met elkaar in verband te brengen, kwam ik tot de conclusie dat het Trumpisme een vrij serieuze ideologische kern heeft. Trump stelde een volledig alternatieve visie op de wereld voor, die in schril contrast stond met die van de globalisten en liberalen. Zijn visie was niet-liberaal en anti-globalistisch, gericht op een sterke beschavingsstaat – de Amerikaanse beschavingsstaat – met bijbehorende economische berekeningen, elementen van buitenlands beleid en zelfs een intern ideologisch programma. Dit omvatte verzet tegen de LGBTQ-beweging, die in Rusland verboden is, en andere aspecten van de ‘woke’-cultuur, samen met de afschaffing van de ‘cancelcultuur’ zelf.

Dit alles werd duidelijk verwoord in de eerste dagen van Trumps presidentschap. Juist door blootstelling aan dit ideologische element kreeg ik de indruk dat hij als een ijsbreker was, die door de bevroren zee van de globalistisch-liberale dictatuur heen brak. Trump deed dit vanuit het centrum, vanuit de belangrijkste “controlekamer” van het systeem. Dit maakte natuurlijk een sterke indruk, vooral omdat ik het in realtime volgde via posts, interviews, gesprekken en livestreams. Trump won op deze golf en handelde aanvankelijk in overeenstemming met dit programma.

De indruk was diepgaand. Natuurlijk is Amerika geen traditionele samenleving. Zo'n samenleving heeft daar nooit echt bestaan. Amerika is een experiment van de moderniteit. Ja, met al zijn duidelijke beperkingen, en met de betrokkenheid van de Tech Right, vertegenwoordigd door Elon Musk en Peter Thiel, wier opvattingen vaak vreemd en extravagant zijn, en zelfs met het directe nationale populisme van Steve Bannon. Dit is natuurlijk allemaal niet helemaal van ons. In principe was er niets om verliefd op te worden. Toch stond het – en staat het nog steeds – in directe conceptuele oppositie tot de vorige koers van de Amerikaanse regering.

Wanneer we Trump en het trumpisme benaderen met de maatstaven van onze eigen beschaving, lijkt het geheel vaak monsterlijk en beangstigend. Maar vergeleken met het liberalisme en globalisme, dat de staten van de Europese Unie nog steeds uit inertie belichamen, leek het een conservatieve revolutie.

Het was geen toeval dat Macron, tijdens een bijeenkomst van de Grootloge van Frankrijk, een ideologische oorlog verklaarde aan de ‘Donkere Verlichting’ die door Trump wordt vertegenwoordigd. Macron deed dit namens wat de vrijmetselaars, liberalen, globalisten, perverselingen en pride-parades de ‘Lichte Verlichting’ noemen. Met andere woorden, het zwaard raakte de steen.

Toch kreeg het gebruikelijke liberale globalisme dat Amerika en de wereld de afgelopen decennia regeerde, een ernstige klap van Trump. Hij bracht een nieuwe ideologie met zich mee – in sommige opzichten onduidelijk, maar in andere opzichten heel aantrekkelijk: traditionele waarden, afwijzing van buitenlandse interventies, afwijzing van de neocons, een volledige omkering van de liberaal-democratische agenda van de Democratische Partij, met al haar degeneraties en haar prescriptieve, verplichte afglijden naar verval. Dat was en blijft ons sympathiek.

Maar na verloop van tijd begon Trump zich van dit alles terug te trekken. Hij begon mensen uit zijn oorspronkelijke team te verliezen. Hij kwam dichter bij de neocons te staan, net als tijdens zijn eerste ambtstermijn. Hij veroordeelde Netanyahu's genocide in Gaza niet. Hij steunde de twaalfdaagse militaire operatie van Israël, en bovendien hebben Amerikaanse bommenwerpers zelf het soevereine Iran aangevallen. Nu bereidt hij de omverwerping van het Velayat-e Faqih-regime daar voor. Kortom, hij handelt in strijd met wat hij beloofde en met de verwachtingen van degenen die op hem hebben gestemd. Want de mensen die op hem hebben gestemd, wilden iets anders. Dat is van groot belang.

De MAGA-beweging blijft echter zeer sterk. Misschien wordt Elon Musk wel de nieuwe vaandeldrager ervan. Hij heeft al voorgesteld om een derde partij in Amerika op te richten, en gezien zijn middelen is dat allesbehalve naïef. Thomas Massie, een trouwe aanhanger van Trump en een fervent paleoconservatief, heeft zich krachtig uitgesproken tegen interventie in Iran en is nu al een sleutelfiguur aan het worden in een andere stroming van MAGA. Massie en Musk komen nu dichter bij elkaar, wat ook zeer interessant is. Tegelijkertijd zegt Peter Thiel – een van de architecten van Trumps overwinning – zeer duistere en zeer accurate dingen: dat globalisme de ideologie is van de beschaving van de antichrist. Overigens heeft zelfs Marco Rubio verklaard dat de Iraniërs wachten op de aanstaande komst van de imam Mahdi, die het einde der tijden inluidt.

Wat we dus zien is een nieuwe en zeer interessante politiek-theologische, eschatologische configuratie. Daarom moeten we kalm blijven en ons verdiepen in filosofie, religie, eschatologie en geopolitiek – veel serieuzer dan onze huidige deskundigen dat doen, die slechts aan de oppervlakte blijven en alles reduceren tot olieprijzen. Dit is een tijd voor diepgaande analyse, niet voor verklaringen dat men gecharmeerd of gedesillusioneerd is over Trump.

We bevinden ons in een situatie waarin Amerika en degenen die het nu besturen de belangrijkste mondiale trends bepalen. Er is nog een andere macht – China – en dan zijn wij er nog. Er zijn vrijwel geen andere echt soevereine machten in de wereld. We hebben ons eigen project voor een multipolaire wereld en we willen dat samen met China opbouwen. Dat is een serieuze reactie, maar toch behoort het mondiale leiderschap nog steeds aan Amerika toe. Noch ideologisch, noch militair, noch technologisch, noch economisch kunnen wij – zelfs niet samen met China – dat leiderschap omverwerpen. Daarom is wat er in Amerika gebeurt van enorm belang voor ons.

Om dit alles echt te begrijpen, moet men natuurlijk de geschiedenis van het Westen kennen en begrijpen, evenals de filosofie van René Guénon, Julius Evola, Nikolai Danilevsky, Lev Tikhomirov en Oswald Spengler. Het zou een half leven kosten om deze teksten volledig te begrijpen. Zonder deze teksten begrijpt men absoluut niets – noch van wat er in Amerika gebeurt, noch van wat er met ons gebeurt. We moeten onszelf dus geen onmogelijke taken opleggen. Dit is de verantwoordelijkheid van degenen die over de nodige competentie en voorbereiding beschikken. We betreden nu echt een sfeer waarin veel dingen de gewone geest zullen choqueren.foto

Daarom moet mijn analyse op een andere manier worden benaderd. Het gaat niet om “teleurgesteld zijn in Trump” of “betoverd zijn door Trump”. Dergelijke categorieën hebben voor mij geen enkele betekenis. Ik ben een Russische patriot en voor mij is Rusland een absolute waarde. Ik bekijk alles vanuit het standpunt van mijn land, mijn beschaving en haar eschatologische missie als het Derde Rome, de Katechon, die de wereld weerhoudt van de heerschappij van de Antichrist. Dat is het belangrijkste.