Ο Τραμπ, το MAGA και το Κόμμα του Πολέμου

Δεν υπάρχει αμφιβολία: η συνάντηση στην Αλάσκα ήταν μια τεράστια επιτυχία για τη διπλωματία μας. Ο Πρόεδρός μας παρουσίασε με μεγάλη σαφήνεια τα αιτήματά μας και το όραμά μας για την κατάσταση στον Ντόναλντ Τραμπ. Παρόλο που το γεύμα δεν πραγματοποιήθηκε, το ερμηνεύω ως μια προμελετημένη κίνηση, που επιβεβαιώνει τη σοβαρότητα των αιτημάτων μας για τη διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων και της ασφάλειας. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι το κύριο επίτευγμα.

Το ίδιο το γεγονός της συνάντησης είναι ήδη μια νίκη. Η Ρωσία έσπασε τον αποκλεισμό της και αναγνωρίστηκε από τον Τραμπ ως μεγάλη δύναμη. Αυτή είναι η ύψιστη μορφή της διπλωματίας μας. Όσον αφορά τις πραγματικές συνθήκες που συζητήθηκαν, δεν γνωρίζω τίποτα σχετικά με αυτές. Και αυτό είναι καλό, διότι διαφορετικά θα υπήρχαν ατελείωτες εικασίες και διαστρεβλώσεις.

Αν ο Τραμπ επιτύχει συμφωνίες με τους παγκοσμιοποιητές ηγέτες της ΕΕ και με τον Ζελένσκι, θα μάθουμε τους όρους και θα μπορέσουμε να τους αξιολογήσουμε. Αν δεν επιτευχθεί συμφωνία, τότε δεν έχει σημασία αυτό που συζητήθηκε. Όλα θα συνεχίσουν όπως πριν. Το μόνο αδιέξοδο είναι αν ο Τραμπ, όπως ο Μπάιντεν, θα πάρει μέρος στη σύγκρουση στο πλευρό της Ουκρανίας ή αν θα αποσυρθεί από αυτήν. Αυτές είναι οι τρεις αβεβαιότητες που μας περιμένουν. Γιατί να βιαζόμαστε και να κάνουμε υποθέσεις; Πιστεύω ότι αξίζει να περιμένουμε λίγες μέρες και όλα θα ξεκαθαρίσουν.

Στην πραγματικότητα, η σύνοδος κορυφής στην Αλάσκα είναι μια θεμελιώδης και αρχική επιτυχία. Αλλά το κύριο ερώτημα είναι αν ο Τραμπ είναι κυρίαρχος στη λήψη αποφάσεων. Θα είναι σε θέση, για παράδειγμα, να σταματήσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία από την αμερικανική πλευρά; Θα το εξασφαλίσει αυτό, ακόμη και αν επιμείνει στη θέση του; Θα αλλάξει στάση; Θα το αποδεχθούν οι άλλοι συμμετέχοντες στο σχέδιό του; Και, κατ' αρχάς, ποιες είναι οι προϋποθέσεις; Τίποτα από αυτά δεν είναι ακόμη γνωστό σε εμάς.

Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η συνάντηση στην Αλάσκα ήταν μια διπλωματική επιτυχία. Πέρα από αυτό: πλήρης αβεβαιότητα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι μεταφέραμε στον Τραμπ την κατανόησή μας για τις προϋποθέσεις κατά τις οποίες θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε για το τέλος της σύγκρουσης, και αυτό είναι όλο. Δηλώσαμε αυτά που θεωρούμε εθνικά μας συμφέροντα, και τώρα ο Τραμπ, ο οποίος σαφώς θέλει να φέρει το τέλος στη σύγκρουση, θα τα σταθμίσει σε σχέση με τις θέσεις των άλλων συμμετεχόντων.

Θα δούμε σύντομα πόσο κυρίαρχος είναι ο Τραμπ σε σχέση με την ΕΕ, πόσο ανεξάρτητος είναι από το «βαθύ κράτος» και τους νεοσυντηρητικούς, που υποστηρίζουν την αύξηση της στρατιωτικής πίεσης. Πόσο έχει απομακρυνθεί από το κίνημα MAGA, το οποίο ήταν η στήριξη και η ιδεολογία του, μέσα στο οποίο θα έπρεπε να είχε κινηθεί πριν καιρό προς την αποκλιμάκωση και προς το τέλος της υποστήριξης προς την Ουκρανία, αλλά δεν το έκανε. Αυτό δείχνει ότι απομακρύνεται από το MAGA (όπως και στη θέση του για τη Μέση Ανατολή και στη δημοσίευση των αρχείων Έπσταϊν). Αλλά σε αυτό το σημείο, υπάρχουν πάρα πολλές αβεβαιότητες για να κάνουμε οποιεσδήποτε προβλέψεις.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι στη Δύση σήμερα, εκείνοι που θέλουν να μας πολεμήσουν είναι ακόμη περισσότεροι από εκείνους που θέλουν την ειρήνη. Σε αυτούς περιλαμβάνονται η ΕΕ, το ουκρανικό ναζιστικό καθεστώς, το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ, οι νεοσυντηρητικοί του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και ολόκληρο το αμερικανικό «βαθύ κράτος». Από την άλλη πλευρά βρίσκονται εκείνοι που δεν θέλουν πόλεμο μαζί μας. Αυτοί είναι το κίνημα MAGA και, όπως φαίνεται, ο ίδιος ο Τραμπ, που θέλει να εμφανιστεί ως ειρηνοποιός και να λάβει το Νόμπελ Ειρήνης. Αλλά αυτό θα αποδειχθεί ισχυρότερο; Οι προσωπικές φιλοδοξίες του Τραμπ και η αποδυναμωμένη επιρροή του κινήματος MAGA ή το Δημοκρατικό Κόμμα, που ελέγχει σχεδόν όλο τον δυτικό Τύπο, το «βαθύ κράτος», που εποπτεύει και αυτές τις δύο πολιτικές δυνάμεις, ο νεοσυντηρητικός πυρήνας του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, καθώς και η ΕΕ και ο Ζελένσκι;

Η ισορροπία των δυνάμεων είναι άνιση. Πιστεύω ότι το «κόμμα του πολέμου» στη Δύση υπερτερεί πλέον του «κόμματος της ειρήνης». Επομένως, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Το πιο σημαντικό είναι να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας, να μην παραδοθούμε ποτέ και να μην εμπιστευτούμε ποτέ τη Δύση. Ακόμα και αν υπάρχουν δυνάμεις εκεί που είναι κατά κάποιον τρόπο ιδεολογικά κοντά μας, όπως το κίνημα MAGA, βλέπουμε ότι οι ίδιες βρίσκονται σε απομόνωση και δεν μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο.

Σχετικά με τους τελευταίους έξι μήνες, η συμμαχία MAGA, που αποτελείται από πολύ ενδιαφέροντα πρόσωπα ( Ίλον Μασκ, Στιβ Μπάνον, Τάκερ Κάρλσον, Κάντας Όουενς, Άλεξ Τζόουνς, Μαρτζόρι Τέιλορ Γκριν, Τόμας Μάσσι), έχει αποσχιστεί από τον Τραμπ. Επομένως, πρέπει να βασιζόμαστε στους εαυτούς μας, να μην τρέφουμε περιττές ψευδαισθήσεις, να εμπιστευόμαστε τον Πρόεδρό μας και να προετοιμαζόμαστε για έναν μακρύ πόλεμο. Ακόμα και αν σταματήσουμε τώρα, ο πόλεμος θα μας προλάβει. Φαίνεται ότι ο πόλεμος είναι το πεπρωμένο μας. Ωστόσο, έτσι ήταν πάντα στην ιστορία μας.

Μετάφραση: Οικονόμου Δημήτριος