Podczas gdy Margarita Simonjan przechodzi operację, Aleksandr Dugin przedstawia jej mękę jako zarówno próbę, jak i zeznanie, powołując się na powiedzenie, że Bóg wystawia na próbę tych, których kocha.
Conan przemierza zmieniającą się mapę epoki hyboryjskiej jako wolne ostrze w świecie wielu tronów, udowadniając, że siła, jasność umysłu i wola decydują o losie imperiów.
Dzisiaj mijają dokładnie 3 lata od wniebowzięcia Daszy, przemienienia Daszy. Jej obecność wciąż jest przenikliwa i ostra. Jednakże teraz jest inna. Zmienia się też jakość bólu. Nigdy nie sądziłem, że ból ma swoje własne formy życia. Staje się coraz bardziej dojrzały, przenika głębiej w serce. I w pewnym momencie wypełnia wszystko. I nie ma już nic innego...
Mówią, że „rosyjski to przymiotnik”, nie jest to do końca prawdą, a raczej wcale nie jest prawdą.
To tak, jakby można zastosować rosyjskość do czegokolwiek, a ona będzie większa.
Jednym z celów bolszewików była, jak wiadomo, ogólnoświatowe panowanie proletariatu, międzynarodówka. Kiedy stało się jasne, że nie ma głupców oddających władzę proletariatowi w swoich krajach na całym świecie, bolszewicy mieli dwie opcje: przyznać się, że są oni nieudacznikami... albo zorganizować taką „międzynarodówkę” we własnym kraju, w kraju zwycięskiego bolszewizmu.
Gdy zegar wybija północ, dziś mijają dwa lata, odkąd Daria Platonowa (Duginowa) stała się imieniem pokolenia, punktem zwrotnym, wybuchowym objawieniem, od którego fale się rozchodzą do tej pory.
Ustawienie czołowych światowych liderów w celu biologicznego utrwalania różnic społecznych aż do średniej długości życia i hodowli różnych wyspecjalizowanych gatunków usługowych człowieka przypomina obrazy z powieści H.G. Wellsa „Wehikuł czasu”, w której społeczeństwo dzieli się na dwie, socjobiologiczne gatunki - Eloje i Morlokowie oraz z powieści Iwana Efremowa „Godzina Byka”, w której na planecie Tormans żyją ludzie dwóch kategorii - „ji” („długożyjący”) i „kzhi” („krótkożyjący”), a także z mało znanej wśród nas powieści Franka Herberta (przynajmniej w porównaniu z cyklem „Diuny”) „Mrowisko Hellstorma” („Hellstrom's Hive” (1973).
Czas zacząć walkę z narkotykami nie mniej radykalnie niż z migrantami. Tracimy całe pokolenia naszych dzieci i wnuków. W społeczeństwie powinna panować całkowita nietolerancja wobec narkotyków – wszelkich: mocnych, słabych, sztucznych, naturalnych.
Wojnę trudno rozpocząć, ale prawie nie da się jej zakończyć. Ludzie tradycyjnego społeczeństwa zawsze wierzyli, że wojna to przeniesienie szali na siły wyższe.
©2000-2025
