Trump’s Pauze voor Armageddon

21.07.2025
Alexander Doegin onthult Trump als een wankelende figuur die, gevangen tussen een oorlog met Rusland en de woede van MAGA, kiest voor uitstel boven bestemming en stelt de apocalyps met vijftig dagen uit.

Gisteren verwachtten velen dat Donald Trump scherpe, concrete en onheilspellende verklaringen over Rusland zou afleggen. Maar hij koos ervoor om een serieuze confrontatie — een waar de neocons hem actief naartoe duwden — uit te stellen. De situatie was waarschijnlijk een 50/50-worp.

Trump had harde sancties kunnen aankondigen of ongekende wapentoevoeren naar Oekraïne in enorme hoeveelheden. Aan de ene kant had dat Amerikanen van zijn weigering om Epstein’s klantenlijst te publiceren kunnen afleiden — een beslissing die velen van zijn voormalige supporters in tegenstanders heeft veranderd.

De leden van de MAGA-beweging verbranden uit frustratie hun petten door het hele gebied van de Verenigde Staten.

De hele MAGA-beweging is nu tegen Trump, precies omdat hij herhaaldelijk hun verwachtingen op de meest brutale en cynische manieren heeft verraden. Eerst ging hij met de oorlog tegen Iran. Nu weigert hij de bestanden vrij te geven over Epstein’s pedofiele lobby in de VS — iets dat oorspronkelijk een kernpunt van zijn platform was. Als gevolg hiervan heeft hij een cascade van voormalige supporters laten afhaken. In wezen staat de hele MAGA-beweging, al het Trumpisme, nu tegen Trump.

Tegen deze achtergrond had men kunnen verwachten dat Trump zou proberen de aandacht af te leiden met een Derde Wereldoorlog — een “Armageddon” tegen Rusland — door angstaanjagende, extreme maatregelen aan te kondigen: echte sancties die China en India treffen, de primaire afnemers van onze [Russische] energiebronnen, en leveringen van middellangeafstandsraketten aan Kiev, wat effectief het begin van een open Armageddon zou markeren.

Trump had dit kunnen doen om afleiding te zoeken voor zijn mislukkingen — of ervoor kunnen kiezen dat niet te doen, wetende dat MAGA nog meer tegen hem zou worden gekeerd. Een van de kernprincipes van de beweging, en een dat Trump aan de macht bracht, was het beëindigen van het conflict in Oekraïne en het stoppen met steun aan Kiev. In wezen stonden er twee opties voor hem: de-escaleren, détente zoeken en proberen opnieuw invloed op MAGA te krijgen — of het publiek afleiden, MAGA volledig opgeven en een conflict met Rusland ontketenen, waardoor een noodtoestand ontstaat. Hij had voor een van beide kunnen kiezen, maar uiteindelijk deed hij niets en schoof alles door naar de volgende ronde.

Hij deed dreigementen richting Rusland, terwijl hij tegelijkertijd de onderhandelingsvaardigheden van de Russische president Vladimir Putin erkende, wat liet zien dat Putin een harde man is die zijn nationale belangen niet compromitteert. In tegenstelling daarmee compromitteert Trump zijn eigen belangen. Elke vergelijking tussen de twee is dus duidelijk ten nadele van Trump. Rusland heeft een sterke, standvastige, beleefde en principiële leider die zijn kiezers niet verraadt — in tegenstelling tot de Amerikaanse leider. Dus in deze levendige competitie verliest Trump onmiskenbaar. Hij heeft de steun van zijn kiezers verloren en bevindt zich op een neerwaartse lijn. Zijn charisma en plannen smelten weg. In feite, zoals de jongeren zeggen, is dit een “epic fail” — een complete mislukking in binnenlandse politiek.

Toch koos hij er niet voor om de wereldwijde aandacht van dit falen af te leiden door escalatie met Rusland. Hij zei niet veel; hij dreigde slechts dat escalatie nog kan gebeuren, misschien binnen vijftig dagen. Maar zelfs na vijftig dagen kan hij van gedachten veranderen — of dat morgen doen. Trump gedraagt zich op dit gebied zeer onvoorspelbaar en, zou je kunnen zeggen, lichtzinnig.

Toch heeft de meest angstaanjagende uitkomst — een onmiddellijke verklaring van de Derde Wereldoorlog — niet plaatsgevonden. Dat betekent niet dat het later niet zal gebeuren: binnen vijftig dagen, tien dagen of drie. Hoe dan ook, de spanning rondom deze maandag werd effectief afgebouwd door Trumps terugkeer naar een neutrale houding. De escalatie-energie blijft enorm. De wereld raast inderdaad met hoge snelheid richting Armageddon. Maar tenminste — voor nu — begint het niet vandaag.

Als gevolg hiervan zag de Russische aandelenmarkt een lichte stijging, hoewel die in werkelijkheid niet afhankelijk zou moeten zijn van zulke dingen, vooral gezien de verwaarloosbare percentages. Onze aandelenmarkt is fundamenteel gebrekkig omdat die wordt gecontroleerd door Nabiullina, die de beurs ziet als een rivaal van de Centrale Bank — zoals gebruikelijk in elk land en onder elk systeem. Kortom, ons systeem is simpelweg verkeerd ingericht, dus dit is geen zinvolle indicator. Ik zou er niet al te veel waarde aan hechten.

Wat echter goed is, is dat de oorlog gisteren niet begon. Dat betekent dat de start ervan iets is uitgesteld. Hoewel niets zeker is, kan alles gebeuren. De geschiedenis blijft open. Trump heeft een pauze ingelast, zijn inefficiënte strategieën naar ons en Oekraïne met nog eens vijftig dagen verlengd. Hij beloofde Patriot-systemen aan Oekraïne te leveren, betaald door de Europeanen, hoewel die beslissing al eerder was genomen. Kortom, Trump probeerde van iets dat geen ophef zou veroorzaken, een sensatie te maken. Met andere woorden, hij verklaarde:

„Nu verkondig ik luid dat ik niets verkondig.“

Alles blijft zoals het was. Maar deze keer moet de periode die ons is gegeven — voordat het uitgestelde wereldconflict hervat wordt — worden gebruikt om ons land te versterken. We kunnen niet meer op iemand rekenen, noch onze hoop elders stellen. Alleen op onszelf. Wat we met eigen handen opbouwen, dat hebben we. Daarom moeten we bewapenen, herbewapenen, overbewapenen, versterken, onze soevereiniteit veiligstellen en de samenleving op lange termijn op militaire sporen zetten. Dat is wat gedaan moet worden — ongeacht wat er verder gebeurt. Armageddon begint vandaag niet. Maar dat betekent niet dat het morgen niet zal beginnen.