Alexander Doegin stelt dat het escalerende conflict in het Midden-Oosten het begin markeert van een grotere wereldwijde oorlog, nu Iran en zijn bondgenoten de confrontatie aangaan met Israël en de Westerse hegemonie, en na Oekraïne een tweede front openen.
Netwerk “experts” proberen actief om de nieuwe Iraanse president Pezeshkian te beschuldigen van anti-Russische sentimenten. En daarin schuilt een ernstig gevaar. Vandaag de dag zijn Iran en Noord-Korea de naaste bondgenoten van Rusland. Iran en Noord-Korea gaan verder in hun technische steun aan Rusland dan andere landen die met ons sympathiseren en zichzelf zien als deelnemers aan de opbouw van een multipolaire wereld.
De bevestigde dood van Hezbollah-leider sjeik Sayyed Hassan Nasrallah is een kolossale klap voor de hele structuur van de As van Verzet.
Er is geen terugkeer naar de 'oude waarheid', d.w.z. de materialistisch-rationalistische opvatting van de werkelijkheid en de waarheidscriteria die gebaseerd zijn op de positivistische correspondentie tussen betekenis en betekenaar, zoals we in de Moderniteit plachten te geloven.
De bekende Russische filosoof en directeur van het Tsargrad Instituut, Aleksandr Doegin, heeft een belangrijk wetenschappelijk artikel gepubliceerd over Westernologie, een discipline die bestudeert hoe de Russische wetenschap naar de “vooruitgang” van het Westen moet kijken om niet achter te blijven. Op het eerste gezicht lijkt het erop dat het lot van Rusland op dit moment wordt bepaald op de slagvelden waar het de confrontatie aangaat met het collectieve Westen, maar in werkelijkheid gaat het om een veel dieper proces.
De pseudowetenschap van de moderne tijd begon met de eliminatie van drie van de vier oorzaken van Aristoteles. Slechts één, causa efficiens, de oorzaak van beweging, werd behouden. Hierdoor verloor het object zijn drie andere dimensies - de eidetische, de hylistische en vooral de entelechiale.
Winnaars worden niet beoordeeld. Maar alle anderen worden wel beoordeeld. Alleen voor de winnaars wordt een uitzondering gemaakt. Om onze waarheid te laten zegevieren - zowel in de grootste (beschaving, filosofie, religie) als in de kleinste (de eenvoudigste feiten - beschietingen, slachtoffers, invasies, aanvallen op nucleaire faciliteiten) zin - is het nodig om tenminste te winnen.
In de komende decennia zal de term "ontkoppeling" ongetwijfeld het belangrijkste en meest gebruikte begrip worden. Het Engelse woord "decoupling" betekent letterlijk "ontkoppeling van twee systemen" en kan verwijzen naar een breed scala aan fenomenen - van natuurkunde tot economie.
Rusland heeft nu een ideologie: traditionele waarden en historische verlichting. Daarnaast de vestiging van Rusland als beschavingsstaat (= d.w.z. de Russische wereld) in de context van multipolariteit. Er wordt een verticale onveranderlijke as ingesteld.
Als er een gemeenschappelijke noemer is voor de drie overheersende politieke theorieën in de wereld, vooral in de Westerse wereld, dan is het wel materialisme. Volgens de karakterisering van de Russische filosoof Alexander Doegin waren de drie heersende politieke theorieën van de westerse moderniteit, in deze volgorde, 1) liberalisme [1PT], 2) socialisme-communisme [2PT] en 3) fascisme en nationaalsocialisme [3PT].
©2000-2025