Eurazjatyzm jako ideologia imperialna
Najważniejsza dla Rosji w tym imperialnym projekcie jest ideologia. Nie ma imperiów bez ideologii i jasno określonej misji. Wydaje się, że eurazjatyzm jako filozofia polityczna XXI wieku stał się optymalną formą takiego imperium.
Spośród wszystkich typów imperium, typ eurazjatycki bardziej, niż jakikolwiek odpowiada imperium zbudowanemu zgodnie z cywilizacyjnym charakterem. Narody przestrzeni postradzieckiej żyły razem przez wieki i dzieliły podstawowe wartości kulturowe, odmienne od wartości europejskich i azjatyckich. Ten niezależny zespół kulturowy powstał wokół kultury rosyjskiej, języka rosyjskiego i tradycji rosyjskich, otwarty jest dla wszystkich innych, bratnich narodów, które wspólnie z Rosjanami zbudowały zarówno Imperium Rosyjskie, jak i Związek Radziecki.
Cywilizacja eurazjatycka jest wspólna dla Białorusinów, Kazachów, Jakutów, Czeczenów, Wielkorusów, Mołdawian, Osetyjczyków i Abchazów. W społeczeństwie euroazjatyckim mieszało się wiele narodów i kultur, wzajemnie się wzbogacając. Rdzeniem tego jest rosyjskie podłoże, ale bez żadnych odniesień do dominacji, ekskluzywności i wyższości, bez etnicznych przechwałek.
Dostojewski nazwał Rosjanina „wszechczłowiekiem”, podkreślając jego otwartość, uniwersalność jego miłości i bezgraniczność jego dobroci. Historycznie Rosjanie zawsze byli imperium, co oznacza, że to doświadczenie nie będzie sztuczne. Uwarunkowania ideologiczne zmieniły się z modelu prawosławno-monarchicznego na radziecki, ale wola narodu do zjednoczenia kulturowego i cywilizacyjnego gigantycznych połaci Eurazji pozostała niezmieniona. Eurazjatyzm proponuje zsyntetyzować wszystkie dotychczasowe idee imperialne, od Czyngis-chana do Moskwy jako Trzeciego Rzymu, i postawić na tym fundamencie wspólny mianownik: formułę woli budowania imperium. Historia, kultura, język rosyjski, wspólny los, specyfika ich psychologii pracy i podobna struktura etyczna i religijna jednoczą narody północnej Eurazji. W końcu czy po tylu okrutnych wojnach Europejczycy nie byli w stanie się zjednoczyć? Dla obywateli przyszłego imperium eurazjatyckiego będzie to jeszcze prostsze. Połączenie strategicznego centralizmu i szerokiej autonomii oraz samorządności, co jest charakterystycznym znakiem imperium, również nie będzie musiało być sztucznie tworzone. Niemal tak było w Imperium Rosyjskim, a nawet częściowo w ZSRR.
Coś podobnego zachowało się w Federacji Rosyjskiej, gdzie żyje wiele grup etnicznych i lokalnych kultur. Federacja Rosyjska to także rodzaj imperium, tylko miniaturowego, nienaturalnego, opartego nie na rzeczywistych siedliskach kulturowych wspólnej cywilizacji, ale na sztucznych liniach administracyjnych, które w czasach Związku Radzieckiego nie znaczyły absolutnie nic, gdyż były to umowne podziały dla uproszczenia władzy terytorialno-administracyjnej i organizacji gospodarczej. W krajach WNP, w tym w Rosji, w tych granicach, tak jak one istnieją, nie ma najmniejszego sensu historycznego ani substancji geopolitycznej. Są to granice bezwzględnie warunkowe i tylko ci, którzy rządzą się zasadą „dziel i rządź” i oczekują, że te kraje będą położyć ręce osobno, mogą domagać się nienaruszalności granic.
Misja. Przez całą swoją historię Rosjanie żyli z poczuciem jej realizacji. Właśnie z tego powodu tak lekko znosili historyczne trudy i niedostatki. Nasi przodkowie wyraźnie uznali, że to wszystko jest konieczne dla triumfu idei uniwersalnej — ratowania świata, światła, dobroci i sprawiedliwości.
To nie są zwykłe słowa — za wszystko płacą rzeki krwi, nieznośne trudy i wielkie osiągnięcia historyczne. Walczyliśmy nie tyle o zdobycie dóbr materialnych, ile o zapewnienie tego, co uważaliśmy za słuszne, prawdziwe i dobre. Z tego powodu właśnie nadchodzące imperium eurazjatyckie można pod każdym względem nazwać imperium dobroci i światła, wezwaniem do działania w ostatecznej i decydującej walce z amerykańskim imperium kłamstwa, wyzysku, rozkładu moralnego i nierówności, „imperium spektaklu”.
Eurazjatyzm jako filozofia polityczna bardziej, niż cokolwiek, pasuje do wymagań budowy nadchodzącego [powstającego] imperium.
Jest to filozofia imperialna, imponująca filozofia rosyjska, skierowana ku przyszłości [nadchodzącej], choć również oparta na mocnym fundamencie przeszłości.
Tłum.: dr Krzysztof Karczewski
dn. 12.08.2022 r.
Oryginał w języku angielskim: A. Dugin, Eurasianism as an Imperial Ideology, wydruk komputerowy w archiwach K. K.