De Dictatuur van de Open Samenleving

Presentator: Vandaag beginnen we uiteraard met de verkiezingen in Moldavië: hoe ze zijn verlopen, wat ze hebben opgeleverd, wat de resultaten zijn en wat dat betekent voor Moldavië zelf en natuurlijk voor Rusland. Volgens de CEC van het land, na het tellen van 99% van de stemmen, verloor de partij "Actie en Solidariteit" 10 zetels in het parlement. De voorlopige resultaten tonen de volgende verdeling van de krachten: PAS kreeg 49% van de stemmen, wat 53 zetels opleverde; het Patriottisch Blok — 24%, oftewel 27 zetels; het Alternatief Blok — 8%, of 9 zetels; "Onze Partij" — 6% en 6 zetels; de partij "Democratie Thuis" — 5% en ook 6 zetels. Welk beeld ontstaat er? De oppositiepartijen zijn er toch in geslaagd de regerende partij te slim af te zijn en haar een absolute meerderheid te ontzeggen. Echter, PAS behield aanzienlijke steun en kreeg een indrukwekkend aantal stemmen. Kunt u ons vertellen wat deze resultaten betekenen voor Moldavië en voor Rusland, vooral gezien het feit dat de retoriek tegenover ons mogelijk zal veranderen?

Alexander Doegin: We zijn getuige van hoe het liberaal-globalisme, verslagen in de meeste landen ter wereld — inclusief de Verenigde Staten — wanhopig probeert zich aan Europa vast te klampen. Daar waar liberale, globalistische regimes nog bestaan — zoals die in Amerika vóór Trump overheersten — hebben zij een nieuwe weg gekozen: directe liberale dictatuur.

Democratische procedures worden opgeschort of volledig afgeschaft, althans tijdelijk. Dit is de zogenaamde “opgeschorte democratie” — een gedeeltelijke, sectorale opschorting die uitzonderlijke omstandigheden creëert voor de opkomst van leiders en partijen die de globalistische strategie dienen. Daartoe plegen zij overtredingen: ze zetten lastige kandidaten gevangen, zoals Evgheniya Guțul (foto, hieronder), het hoofd van de Gagaoezen-autonomische regio, die gearresteerd is; ze verbieden partijen, zoals “Groot Moldavië”. De stemprocedures schenden de rechten: van de 400.000 leden tellende Moldavische diaspora in Rusland mochten er slechts 10.000 stemmen. Dit is bewuste onderdrukking, bedoeld om de schijn van verkiezingen te bewaren en tegelijkertijd de totale macht aan de liberalen te garanderen.

We zagen dit in Roemenië, waar een populistische kandidaat de eerste ronde won maar werd verwijderd en de resultaten ongeldig werden verklaard. Een vergelijkbare tactiek werd in Frankrijk gebruikt tegen Marine Le Pen, die op verzonnen gronden wordt vervolgd en het recht om zich kandidaat te stellen wordt ontnomen. Wat betekent dit? Waar liberalen aan de macht blijven, zoals in Moldavië, zullen ze die niet opgeven, zelfs niet als hun termijn afloopt. Maia Sandu maakt deel uit van het Soros-systeem. Soros verzet zich tegen de VS; Trump verzet zich tegen Soros; maar in Europa controleert Soros veel politieke en geopolitieke activa. Behalve in Slowakije en Hongarije staat Europa onder zijn invloed. In de VS zijn strafrechtelijke procedures tegen hem gestart op basis van de RICO-wet, maar zijn globalistische imperium blijft domineren. In Moldavië, Roemenië, Duitsland, Frankrijk — overal waar ze bij kunnen — streven ze naar een openlijke liberale dictatuur. We hebben dit te laat ingezien. Nu is het een kwestie van burgeroorlog. Donald Trump, die begreep waar hij mee te maken had, veranderde de stemregels in Amerika radicaal: nu mag er alleen nog persoonlijk gestemd worden, met legitimatie, niet per post en niet voor iedereen, ook niet voor illegale migranten zoals de Democraten eisten. Republikeinen, die de macht hebben gegrepen, zullen die koste wat het kost behouden of ze zijn klaar — er komt geen volgende verkiezing. Dit is een confrontatie tussen twee krachten: de globalistische elites van Soros en uiteenlopende volksbewegingen. Die volksbewegingen missen een gezamenlijk platform en ideologie. In Moldavië stemmen mensen tegen de usurpatie van de macht, geleid door gezond verstand, maar ze zijn niet verenigd. Er zijn veel partijen waarvan de leiders geen gemeenschappelijke noemer vinden. De regimes van Voronin en Dodon hebben het moment gemist, doordat ze het gevaar van Soros’ in wezen totalitaire, extremistische en feitelijk terroristische structuren niet hebben onderkend.

Presentator: Zegt u dat de macht in Moldavië al verloren is voor de oppositie?

Alexander Doegin: Ja, ik denk dat die verloren is, want dit gaat niet langer over democratie. Wie de macht bezit, bepaalt wat er daarna gebeurt. Als de macht niet wordt gegrepen en gevestigd als dominante kracht, zoals Europese populisten willen doen — en dat is niet vanzelfsprekend, het kan leiden tot burgeroorlog — dan zal er niets veranderen. Amerikaanse populisten, ondanks hun aarzelingen, wonnen met Trump. Wie de macht grijpt — globalistische elites of de uiteenlopende krachten van het volk — zal haar niet opgeven. In onze situatie — nooit. Er zijn vele manieren om een gefragmenteerde oppositie te onderdrukken. PAS verloor 10% [noot: eerder stond “verloor 10 zetels”; hier lijkt Doegin 10 zetels of procent te bedoelen — ik houd het getrouw], maar ze hebben de president en een meerderheid. Ze zullen hun agenda doorvoeren: ze zullen Moldavië meeslepen in een oorlog tegen ons, het annexeren aan Roemenië, of een operatie beginnen in Transnistrië.

Presentator: En met betrekking tot vervolging van de oppositie bij zo’n overwinning — is dat mogelijk?

Alexander Doegin: Absoluut. Ze zullen Evgheniya Guțul niet vrijlaten. Dit is een totalitair systeem waarvoor geen wetten gelden. Ze zijn zich er volledig van bewust dat er twee tegengestelde krachten bestaan, en de vijandigheid tussen hen groeit met de dag. Wie de macht heeft, zal zich er met alle middelen aan vastklampen. We hebben de omvang van de dreiging onderschat.

Toen Moldavië een vriendelijke en rationele president had, Igor Dodon, die ik persoonlijk ken, hadden we de kans om de situatie te veranderen. Maar onze illusies over de westerse democratie bleken sterker dan die van haar eigen aanhangers. Vandaag zijn de laatsten die nog in de westerse democratie geloven wij in Moskou. In het Westen gelooft al lang niemand er meer in. Alleen de krachten van de traditie blijven over — conservatieven, populisten. We zijn versnipperd, zonder eenheid van ideologie, maar er is kracht in ons, omdat het volk tegenover de elites staat.

Denk aan de partij van Huey Long (foto) in Amerika in de 19de eeuw, die probeerde de ideeën van het volk politiek vorm te geven tegenover de elites. De huidige golf van populisme kan zich kristalliseren tot een conservatieve, multipolaire wereldvisie. We werken daaraan, maar we lopen catastrofaal achter. We staan tegenover liberaal-nazistische regimes die omvergeworpen en illegaal verklaard moeten worden. Dat is ons gelukt dankzij Vladimir Poetin — ze werden illegaal verklaard. Maar invloedrijke netwerken blijven bestaan, vooral in het onderwijs.

Overal kom ik het vertakte netwerk van Soros-structuren tegen die ons hoger onderwijs doordringen: beurzen, wetenschappelijkheidseisen — alles volgt hun sjablonen. We proberen een witte lijst te maken van academische tijdschriften die vrij zijn van globalistische invloed, maar giftige structuren zijn overal.

In Moldavië zijn ze machteloos tegenover hen. Daar is het volk geweldig: orthodoxe cultuur, verstandige mensen, maar ze zijn verdeeld. De partij van Shor, die van Dodon, de communisten — ze zijn allemaal verschillend, zonder een gemeenschappelijk platform. Gezond verstand is aanwezig, maar het is onvoldoende in de strijd tegen ideologie. Door de obsessie met de mythe van de liberale democratie hebben we het moment gemist waarop onze krachten aan de macht waren in Moldavië — niet pro-Russisch, maar pro-Moldavisch, niet-Soros, soevereine krachten. Voronin was er zo een. Als we toen onze positie hadden behouden, beseffend dat de volgende regering ondemocratisch, gemanipuleerd en met totalitaire vervolging van andersdenkenden zou zijn, hadden we doortastend moeten optreden en giftige, extremistische krachten uit de macht moeten verwijderen. Anders wacht ons een burgeroorlog of een andere vorm van oorlog. Als zij, zoals in Oekraïne, de hele samenleving in handen krijgen, wordt het een oorlog tegen de pool die het alternatief voor het liberalisme belichaamt.

Presentator: U zei “als”. Zullen ze daarin slagen?

Alexander Doegin: Ze zijn al geslaagd. Moldavië staat onder hun controle. De oppositie bestaat nog, maar zal worden onderdrukt, omgekocht, vernietigd of onder welk voorwendsel dan ook gevangen gezet. Zij bezitten Moldavië, en hun verdere acties hangen helaas niet van ons af. We zijn dit in wezen kwijtgeraakt. De post-Sovjetruimte glipt ons onder de ogen weg. Ik weet niet wie daarvoor verantwoordelijk is — het is hier ondoorzichtig.

De president handelt vlekkeloos, maar degenen die verantwoordelijk zijn voor de post-Sovjetruimte hebben gefaald. Dat is niet alleen mijn mening. Ik ken hun namen niet, ik heb geen onderzoek gedaan, en namen noemen zou ongepast zijn. Maar de hele boog van de post-Sovjetwereld is ingestort. Er opent zich een venster van kansen — we laten het voorbijgaan. Soevereine krachten, geen globalisten, komen aan de macht — wij steunen ze zwak. Wanneer het Westen druk uitoefent, bieden wij geen hulp op beslissende momenten. Stap voor stap slagen we er niet in de ernst van wat er gebeurt te begrijpen. In de post-Sovjetruimte — in Moldavië, Oekraïne, Wit-Rusland — heerst polarisatie. Globalisten steunen hun mensen, geven carte blanche voor geweld, agressie, nationalistische en neonazistische ideologieën.

Deze ideologieën worden bij hen thuis verboden, maar hier, in deze gordel, cultiveren ze ze, bieden politiek, media-, militair en economisch steun, en gebruiken ze om de banden met ons te verbreken voor subversieve activiteiten.

Moldavië dreigt een nieuw front in de oorlog te worden. Alles is naar een ander niveau getild. Dertig jaar geleden lieten we Oekraïne gaan — dat was een misdaad. We zullen het niet terugkrijgen zonder oorlog, zelfs niet met een neutrale status. Hetzelfde geldt voor alle landen van de post-Sovjetruimte. Als wij geen controle over hun neutraliteit hebben veiliggesteld, worden ze een nieuw front in de oorlog. We weten dat de Oekraïners, in samenspanning met Maia Sandu, een militaire interventie in Transnistrië plannen om deze pro-Russische enclave af te snijden, haar van strategische rollen te beroven en Odessa te behouden voor ons zuidelijke offensief. Vanuit oorlogsperspectief handelen ze rationeel — ze pakken wat ze kunnen. Ze voeren oorlog tegen ons, installeren dictatoriale regimes, vervalsen verkiezingen, vertrappen democratische procedures. En wij roepen dat dit ondemocratisch is, sturen nota’s naar de VN, naar mensenrechtenhoven. Het is zinloos. Wat had het voor zin om te zeggen dat Hitler mensenrechten schond? Het kon hem niets schelen. Hij was sterk genoeg om zijn beleid in Duitsland en bezet Europa op te leggen. Hetzelfde gebeurt met het liberalisme.

Liberalen hebben de macht gegrepen in het collectieve Westen. Voor Trump controleerden ze Amerika volledig. Maar er kwam een doorbraak van populistische krachten — onder kogels, zoals bij Charlie Kirk, onder moordaanslagen op Trump. Dit is een oorlog van twee blokken: de liberale elites van Soros en hun agenten, waaronder sommigen in Rusland. In ons land zijn ze uit de politiek verwijderd — dankzij Vladimir Poetin — maar in cultuur, onderwijs, maatschappij zitten ze diep verankerd. Pas nu begint de bevrijding.

Ik kom ze overal tegen — niet alleen door Soros gekocht, maar ideologisch gevormd tot dragers van het liberaal-globalistische wereldbeeld, diep gerekruteerd. Hele volkeren, zoals Oekraïne onder een nazi-regime, zijn aan hen onderworpen. Een deel van de Moldaviërs stemt op Sandu — ja, de verkiezingen zijn gemanipuleerd, de omstandigheden ongelijk, maar iemand stemt toch. Zij hebben een deel van ons broederlijke, orthodoxe, voortreffelijke Moldavische volk in handen gekregen, bewustzijn binnengedrongen, zielen gemanipuleerd. Dit is ware zombificatie, propaganda van globalisme en liberalisme. Onze reactie is sporadisch. Moldaviërs stemmen op oppositiepartijen, verlangen vrede, balans met Europa en Rusland, wijzen usurpatie, gay prides, verlies van soevereiniteit af. Maar ze zijn machteloos zolang ze niet verenigd zijn. Er is een ideologie nodig, een beslissend, proactief beleid in de post-Sovjetruimte. De volgende stap is oorlog. Geen oorlog willen? — Dan zijn radicale politieke transformaties nodig in Moldavië, Armenië, Azerbeidzjan, Kazachstan. Anders is oorlog onvermijdelijk — op een andere manier.

Presentator: Dus zijn er nog opties in Moldavië? Of rest ons alleen toe te kijken en te wachten tot Moldavië verandert in het huidige Oekraïne?

Alexander Doegin: Als we geen oorlog willen of geen actieve deelname aan het politieke leven van de post-Sovjetruimte, hebben we geen keuze — anderen nemen de beslissingen. Als Soros besluit dat oorlog nodig is, zullen ze die ontketenen. Wij kunnen ons ertegen verzetten, maar zij zullen het conflict uitlokken. Als wij niet daadkrachtig ingrijpen in de politieke processen van deze landen, doen zij het voor ons, onderdrukken soevereine leiders, doden, gevangen zetten, uitwijzen en hen hun rechten ontnemen — dat gebeurt overal in de post-Sovjetruimte.

Of we bemoeien ons actief met de politiek van deze landen om oorlog te voorkomen, of we laten alles aan hun discretie over — dan zullen we moeten vechten, en vechten tot de overwinning, gebieden innemen. We zitten in een moeilijke positie, alsof we slapen, ondergedompeld in fantoompijnen van een wereld die niet meer bestaat.

Maia Sandu belichaamt een totalitair dictatoriaal regime. Ze duwt haar eigen kandidaten naar voren, terwijl ze zich verschuilt achter het imago van een onschuldig madeliefje. Soros heeft een nieuwe generatie — Erasmus-generaties, identieke, karakterloze figuren die hulpeloos en oppervlakkig lijken. Maar zij regeren niet; het is een hard systeem van globale, terroristische, radicaal-liberale controle dat regeert.

Presentator: Er is aanvullende informatie ter aanvulling op uw woorden: Moskou stelt dat honderdduizenden Moldaviërs de mogelijkheid zijn ontnomen om op Russisch grondgebied te stemmen, aldus Peskov over de parlementsverkiezingen in de republiek.

Voor nu hebben we Moldavië besproken. Ik stel voor dat we de gebeurtenissen in de Verenigde Staten bespreken. Ik wil uw commentaar horen op de uitspraken van Donald Trump en de situatie die zich daar heeft voorgedaan. Wat is er precies gebeurd? Ik zal het aan onze luisteraars vertellen. Afgelopen zondag vond er tijdens een dienst in de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen in Michigan een schietpartij plaats. Een gewapende man van 40 jaar opende het vuur op kerkgangers en stak vervolgens de kerk in brand. Later werd de dader uitgeschakeld en het vuur geblust. Aanvankelijk werd melding gemaakt van één dode en negen gewonden, maar later bleek dat er vier doden waren. Donald Trump gaf commentaar op de tragedie en zei: “Deze epidemie van geweld in ons land moet onmiddellijk stoppen.” Dat schreef hij zondag op het sociale netwerk Truth Social. En hier ben ik benieuwd naar: hoe is Donald Trump van plan deze golf van geweld te bestrijden?

Alexander Doegin: Toen we het in het eerste deel van het programma hadden over Moldavië en de post-Sovjetruimte, kwamen we in feite bij de kernvraag uit. De wereld waarin wij leven is er een waarin geweld de bepalende kracht wordt. Als je het niet tegen je tegenstanders gebruikt, zullen zij het tegen jou gebruiken. Men zou graag een manier vinden om aan dit dilemma te ontsnappen, maar dat is onmogelijk.

Liberale principes, uiteengezet in de “bijbel van de liberalen” — Karl Poppers The Open Society and Its Enemies — stellen duidelijk: er zijn vijanden van de open samenleving aan zowel de linker- als de rechterzijde — conservatieven rechts, socialisten en communisten links. Om te overleven moet de open samenleving deze vijanden als eerste treffen. Wat betekent dat “treffen”? Vernietigen, onderdrukken, neutraliseren, onthoofden, onderwerpen aan repressie, geweld toepassen. Liberalen beschouwen dit geweld als noodzakelijk, zodat de vijanden van de open samenleving niet als eersten toeslaan. Punt. Onze goedbedoelde wensen tot dialoog, onderhandeling, overtuiging hebben geen plaats in dit model. Als wij niet aanvallen, slaan zij als eerste toe en vernietigen ons om hun samenleving te bouwen.

Rusland werd een obstakel voor hun wereldstaat en liberale plannen, dus hebben zij deze oorlog uitgelokt. We kunnen blijven roepen om vrede, vriendschap, democratie en onderhandelingen tot we schor zijn — oorlog is onvermijdelijk. Dat is tegenwoordig de wet. Dit geldt ook voor ons. Als wij geen hardheid tonen, geen geweld gebruiken tegen de aanhangers van de open samenleving, zijn zij — theoretisch, praktisch, infrastructureel, ideologisch — klaar om ons te treffen. De vraag is wie de macht heeft om dit geweld toe te passen.

Ik spreek over geweld in brede zin — niet alleen over doden, maar ook over beperkingen. Hoe beperk je terroristen? Hoe beperk je buitenlandse agenten? Dat is staatsdwang. Wie aan de macht is, kan het initiatief grijpen. Hetzelfde gebeurt in Amerika. De machtsovername door MAGA en Trump is een conservatieve revolutie die principes verdedigt die rechtstreeks tegenovergesteld zijn aan Soros en zijn open samenleving. De open samenleving predikt vele genders, de import van illegale migranten, het vervagen van nationale identiteit, onderdrukking van traditionele geloven, vooral het christendom, en de ontkenning van het patriottisme van de Amerikaanse meerderheid die de staat heeft opgericht, ten gunste van liberale verhalen. Voor Trump, onder Obama en Biden, waren er krachten aan de macht die de Amerikaanse identiteit vernietigden, vele genders promootten, alles kapotmaakten. Christenen — evangelischen, mormonen, katholieken — werden doelwit van geweld en vervolging.

Actief MAGA-lid en christen Charlie Kirk werd onlangs vermoord om zijn geloof, zijn conservatisme en zijn inzet voor traditionele waarden — in hun ogen was hij een vijand van de open samenleving.

Terugkomend op Popper: liberalen zeggen — dood de vijand van de open samenleving voordat hij jou doodt. Ze bestempelen iedereen als fascist, communist, Poetin-agent, nieuwe racist — welk etiket dan ook. Zo werken ze. De moord op Charlie Kirk heeft de populistische MAGA-krachten verenigd, maar aan de andere kant zijn de liberalen erdoor verenigd. Hun reactie was monsterlijk: ze waren verheugd. Het is als Oekraïners die feestvieren na een aanval op de Krimbrug of na hun terroristische successen. Een onschuldige wordt gedood — en heel Oekraïne jubelt. Dat is hun aard. Ze beschikken over macht, media, invloed op onderwijs. In Amerika konden liberale bloggers hun vreugde niet verbergen: ze schreeuwden, lachten, sprongen, riepen “Hoera! Hoera!” — een christen is gedood. Zo’n houding in een aanzienlijk deel van de Amerikaanse samenleving is aanzetten tot terreur. Alle vijanden van de open samenleving, inclusief christenen, worden doelwit.

Presentator: Begrijp ik het goed dat voor de Democraten de moord op Charlie Kirk het bewijs werd dat het mogelijk is om geweld te gebruiken?

Alexander Doegin: Precies. Ze realiseerden zich dat het heel goed mogelijk is. De Democratische pers, in het bijzonder Jimmy Kimmel, de bekende presentator, steunde het openlijk. Trump ontslaat Kimmel, maar die wordt onmiddellijk weer aangenomen bij ABC — en alles gaat verder. Dus het is mogelijk. Dus — vernietig de vijand. Trump doet een slimme zet: hij realiseert zich dat het land in een spiraal van escalerend geweld terecht is gekomen, en herstelt de psychiatrische klinieken. Democraten hadden ze gesloten en verklaard dat psychische stoornissen een vrije keuze zijn, gewoon “verschil”. Vanuit DEI-oogpunt — diversity, equity and inclusion — werden geesteszieken gelijkgesteld aan gezonden, en werden psychiatrische instellingen opgeheven. Stel je miljoenen geesteszieken voor die door de Verenigde Staten zwerven? Ze zijn niet geregistreerd, krijgen wapens verkocht, krijgen zouten en drugs die bijna ongecontroleerd worden verspreid. Democraten voeren monsterlijke experimenten uit op kinderen, veranderen hun geslacht vanaf jonge leeftijd: een kind zegt “ik ben een kat” — en, aangemoedigd door gestoorde Democratische ouders, naaien ze er een staart aan, zonder enige medische controle.

Ik neem aan dat Trump een strategische stap zet door de psychiatrische klinieken te herstellen om een samenleving te saneren die onder de Democraten de grens van normaliteit is kwijtgeraakt. Daarom doden ze christenen, conservatieven, roepen “sla de fascist!” en vallen ze iedereen aan die het bestaande bestel ook maar lichtjes durft te bekritiseren. Dit is een psychiatrische burgeroorlog, waarin doorgedraaide liberalen en Democraten, opgevoed met cancel culture, vervolging en demonisering van tegenstanders, extreem roekeloos handelen.

Onlangs gepubliceerde gegevens tonen aan: 73% van de Democratische senatoren en congresleden beschouwt Trump als een fascist. Als hij een fascist is, is hij illegitiem. Hun cultuur zegt: een fascist moet vernietigd worden, zijn aanhangers vernietigd, christenen vernietigd, vijanden van de open samenleving vernietigd. Na 2020 werden in door Democraten bestuurde staten Republikeinse aanhangers soms geweigerd bij het boeken van vliegtickets. In zo’n werkelijkheid — met opgeheven psychiatrische klinieken, vrije toegang tot wapens, een campagne om haat aan te wakkeren tegen “fascisten” die niets met fascisme te maken hebben — word je fascist genoemd. Je zegt: “Ik ben geen fascist”, maar hun logica is: je bent een crypto-fascist en mag worden gedood. Zo handelen ze, door alle vijanden van de open samenleving als fascisten te bestempelen. Oekraïners, die openlijk nazi’s zijn, doen het vuile werk voor hen, doden Russen, en zijn gevrijwaard van het etiket nazisme — zij zijn “kinderen”. Hun tegenstanders, niet gelinkt aan nazisme, worden fascisten genoemd — op Wikipedia, dat niet kan worden gecorrigeerd.

Zelfs Elon Musk heeft ondervonden dat leugens, laster en beledigingen van ideologische tegenstanders Wikipedia doordringen. Hij bood enorme bedragen om het “crappypedia” te mogen noemen, omdat het vals is, maar mensen geloven het. Probeer het te corrigeren — liberale censuur vervangt neutrale informatie door het tegendeel als het schaduwen werpt op hun ideologie of vijanden van de open samenleving rehabiliteert. Dit is dictatuur.

Hoe stop je dit geweld? Trump dreigt vanaf dag één met tegengeweld, maar voert het niet uit. Neem James Comey, voormalig FBI-directeur, die onder arrest werd opgeroepen, maar die volgens de wet negen dagen niet hoeft te verschijnen — en hij komt niet opdagen en is vervolgens onvindbaar. MAGA-aanhangers zeggen: “Trump, je hebt alle macht.” In de VS is de presidentiële macht wettelijk gezien enorm groot, ondanks beperkingen. Er zijn manieren om die macht te gebruiken, om de bronnen van het liberale terroristennetwerk uit te roeien. Zet George Soros gevangen, zijn zoon Alexander Soros, die Maia Sandu aan de macht bracht — deze anti-Moldavische, in wezen totalitaire sekte in Moldavië — zet hem gevangen, en de resultaten zouden anders zijn. Maar Trump aarzelt. Het is een machtige kracht, en hij beseft dat hij het misschien niet aankan. De escalatie van geweld in de VS, die dagelijks toeneemt, kan de autoriteiten tot beslissend optreden dwingen.

Wij, in ons heilige geloof in de democratie, vergissen ons diep. Dat getuigt van onze naïviteit, de illusie dat we in een vriendelijke, Sovjetwereld leven waar alles wordt beslist door overeenkomsten en procedures. Dat maakt ons kwetsbaar en verandert ons in slachtoffers. Ze doden ons en beschuldigen ons dan van onze eigen ondergang, zeggen dat we het verdienden, en — het rad draait door.

Trump onderschat waarschijnlijk de dreiging van de liberale democratie. In Amerika gelooft iedereen in de democratie, maar die functioneert al lang niet meer. De deep state, de liberale elite, heeft haar instrumenten toegeëigend, ze in bezit genomen en het volk de mogelijkheid ontnomen ze te gebruiken. Dit is een ideologische dictatuur van liberalen. Of je past harde maatregelen toe, zoals Trump dreigt met RICO tegen Soros. RICO is een wet tegen diepgewortelde corruptie, decennia geleden ingevoerd, waarmee buitengewone maatregelen mogelijk zijn: arrestaties, huiszoekingen, verhoren zonder formaliteiten, omdat de maffia en het afpersingssyndicaat het systeem zo diep hadden geïnfiltreerd dat gewone methoden niet werkten. Trump dreigt RICO te gebruiken tegen Soros en de globalisten, maar voorlopig schudt hij alleen zijn vuist. Documenten, vermoed ik, verdwijnen nu al. Ze veranderen van locatie, wissen computers, schijven, telefoons — ze zijn niet dom.

De conservatieve revolutie van MAGA is de enige manier om Amerika te redden van een burgeroorlog. Trumps overwinning is niet gegarandeerd. Als hij verliest, zal het geweld escaleren en wordt het land verscheurd — niet in twee Amerika’s, maar in tien of twintig, zoals tijdens de Burgeroorlog. De Verenigde Staten zullen ophouden te bestaan. Als Trump wint, zal hij hard en compromisloos moeten optreden als leider van rechts. In deze nieuwe burgeroorlog zal de vraag zijn of Trump en MAGA de meerderheid kunnen verenigen, of dat de liberale minderheid, vertrouwend op terreur, de conservatieve meerderheid zal onderdrukken.

We zijn getuige van een wereldwijde burgeroorlog. In Moldavië wordt de illusie van democratie gebruikt om democratie te vernietigen. We moeten beseffen dat de wereldorde instort en geweld de norm wordt, zoals in de twintigste eeuw. Ofwel vernietig je de vijand, of hij vernietigt jou. Alle middelen zijn geoorloofd. Liberalen — in naam van de open samenleving — zijn bereid te doden, gevangen te zetten, te onderdrukken en hun tegenstanders te vernietigen. Dit is geen metafoor, maar de werkelijkheid.

Presentator: Alexander Geljevitsj, dank voor uw uitvoerige antwoorden.

Alexander Doegin: Dank u wel, het allerbeste.