Hoe de ontmenselijkingscampagne van de globalistische elite ons volk in gevaar brengt

De moordenaars van Charlie Kirk zijn Soros, Obama, Biden, Macron, Starmer, Merz – allemaal liberaal-globalistische elites die decennialang hun politieke tegenstanders hebben gedemoniseerd door hen (ons) zonder enige reden te bestempelen als “fascisten”, “nazi's”, ‘extreemrechts’ en “racisten”.

Ze hebben ons ontmenselijkt, in de veronderstelling dat hoe eerder we worden vermoord, hoe beter. In de ogen van liberalen betekent traditionalist of conservatief zijn dat je een ‘fascist’ bent en dat je van het toneel moet worden geveegd, gecanceld en vermoord. Dat heeft jarenlang geduurd.

Nu ontdekt de samenleving hoe verschrikkelijk dat is. Daar moet een einde aan komen. Maar ze hebben nog steeds media, netwerken, Wikipedia, politici, professoren en influencers over de hele wereld die, al dan niet betaald, elke seconde hun agenda promoten. Ze noemen die heksenjacht ‘vooruitgang, activisme, woke’.

We moeten wereldwijd georganiseerd zijn. Het is een wereldwijde plaag. Je kunt het niet in één geïsoleerd land stoppen. Ze zullen zich gewoon in een buurland vestigen. Nu hebben de Democraten de VS verloren (gedeeltelijk, zoals we zien), maar de EU staat volledig onder hun controle.

We hebben een strategie nodig. Zij hebben die, wij niet. De interne ruzies binnen MAGA zijn een weerspiegeling van hoe globalisten, om te verdelen en te heersen, de naties ertoe aanzetten om elkaar te bevechten.

Oekraïne is een van de tragische voorbeelden. Ze zijn erin geslaagd om een burgeroorlog onder het Russische volk te ontketenen.

Als ze ons niet kunnen verslaan in een debat, vermoorden ze ons fysiek. Vaak door iemand die slechts een marionet is, bedrogen of misbruikt, een instrument. We moeten hun wereldwijde strategie aan het licht brengen en onze eigen strategie ontwikkelen.

Charlie Kirk en mijn dochter Darja zijn door precies dezelfde mensen vermoord. De orders zijn in ieder geval door dezelfde mensen gegeven. Dankzij Darja, ter nagedachtenis aan wie onlangs een prachtig standbeeld is opgericht op het landgoed Zakharovo van Poesjkin, kwam er een keerpunt in de Russische oorlog.

Dankzij Charlie is er een Amerikaans keerpunt. We moeten niet tegen elkaar vechten, we moeten samen vechten tegen onze gemeenschappelijke vijand die onze kinderen, mannen, vrouwen, ouders en vrienden vermoordt. En hij zal daarmee doorgaan als we hem niet overwinnen. Samen, verenigd, in volledige solidariteit.